Een studie waarbij onderzoekers de “natuurlijke geschiedenis” van de ziekte van een patiënt observeren volgens de routinematige klinische praktijk (standaard zorg), inclusief diagnostische procedures en therapeutische acties. Anders dan bij interventioneel onderzoek wordt de standaardbehandeling van de patiënt niet gewijzigd tijdens deelname aan dit onderzoek. Gegevens over de standaardtherapie en de resultaten ervan, evenals informatie over andere patiënten en over de ziekte, worden tijdens het onderzoek verzameld om de associatie tussen de resultaten en de behandeling en patiëntgerelateerde kenmerken te evalueren. Dit soort onderzoek wordt ook wel niet-interventioneel of niet-experimenteel genoemd.
